نتایج اجرای هدفمندسازی یارانه ها بر عملکرد تعاونی های کشاورزی( مطالعه موردی: تعاونی های کشاورزی شهرستان لنجان)

یکی از سیاست های اقتصادی رایج در کشورهای درحال توسعه و حتی توسعه یافته اتخاذ سیاست های حمایتی مناسب از جمله پرداخت یارانه است که به عنوان یکی از ابزارهای مهم جهت حمایت از بخش های مختلفا قتصادی می باشد .لیکن طی دهه های گذشته( 1970) و (1980) تغییراتی در نحوه پرداخت یارانه از سوی برخی کشورها انجام گرفت. ایران نیز سیاست هدفمندسازی یارانه ها در پیش گرفت. این امر پیامدهایی را در بنگاه های تولید در پی داشته است. با اینکه هنوز چند سالی از عمر این سیاست نمی گذرد لیکن ارزیابی جامعی از آن صورت نگرفته است. این پژوهش در پاسخ به این نیاز و به منظور ارزیابی نتایج ناشی از اجرای سیاست هدفمندسازی یارانه ها برعملکرد تعاونی های تولید کشاورزی شهرستان لنجان انجام گرفت. روش انجام پژوهش توصیفی – تحلیلی و جامعه آماری این پژوهش 4 تعاونی کشاورزی فعال در شهرستان با 2800 نفرعضو بوده است. اما حجم نمونه از طربق فرمول کوکران با روش طبقه ای 180 نفر تعیین گردید. داده های گردآوری شده از طریق پرسشنامه، درنرمافزارspss تحلیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمونt تک نمونه ای نشان داد: اجرای سیاست هدفمند سازی یارانه ها موجب افزایش هزینه های نهاده های اولیه مورد نیاز کشاوزران شده است. همچنین اجرای سیاست هدفمند سازی یارانه ها باعث تضعیف عملکرد تعاونی ها از دو جنبه ضعف در توزیع به موقع و مناسب نهاده ها گردید. و با کاهش درآمد و افزایش بیکاری در میان اعضا همراه بوده است. نتایج آزمونanova نیز بیانگر آن است که بین ، سابقه عضویت درتعاونی ها و نوع تعاونی (زراعت وباغداری ) با افزایش هزینه های تولیدی کشاورزان عضو تعاونی ها رابطه معنا داری وجود داشته است و به نوبه خود سیاست هدفمند سازی یارانه ها موجب تضعیف عملکرد تعاونی ها گردید. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون نیز بین محدودیت منابع مالی اعضا و تضعیف عملکرد تعاونی های کشاورزی رابطه مستقیمی وجود داشته است.